Weekendje Accra / op stap in Kumasi!

Wauw, wat gaat de tijd hier toch snel. Nog maar twee weekjes vrijwilligerswerk te gaan en dan gaan Adrie en ik al naar Burkina Faso! Volgens de mensen hier in Ghana is het daar nog stoffiger en nog warmer, dus dat wordt nog wat.

Vorig weekend zijn we naar Accra geweest om ons visum voor Burkina te regelen. Na een zes uur durende busreis (geen trotro dit keer, maar een luxe bus met airco en een hele slechte Ghanese film) kwamen we aan in de hoofdstad. Wat een verademing! Accra is echt een hele westerse stad vergeleken met Kumasi. Er wonen veel meer rijke mensen en er lopen ook veel meer blanken rond. We konden hier gewoon over straat zonder door iedereen aangeraakt en nageroepen te worden. We hebben zelfs bij de Kentucky Fried Chicken gegeten! Even weer lekkere patatjes in plaats van de fufu, alloco en cassave die we op de compound te eten krijgen. Zondag hebben we de hele dag op het strand gelegen, heerlijk!

Dinsdag zijn we teruggegaan naar Kokobeng. We hadden een paar dagen gezelschap van Roos en Lucianne, die mee kwamen helpen op de daycare op de compound. We hebben ’s avonds gezellig met zijn vieren kaartspelletjes in het donker gespeeld (de stroom valt elke dag vroeger uit, soms al om kwart over zes!) en wijntjes gedronken
.
Woensdag moest er weer gewoon gewerkt worden. Ze hadden ons alleen niet verteld dat het een nationale feestdag was, omdat de verjaardag van de eerste president van Ghana gevierd werd. Er was dus maar een nurse aan het werk, en er waren ook bijna geen patiënten. Wel apart, het is net of de mensen hier alleen door de week ziek zijn en niet op zon- en feestdagen! Toen om elf uur die ene nurse ook nog naar huis ging, zijn wij ook maar weggegaan.

Vanaf 1 oktober gaat er veel veranderen in de kliniek waar wij werken. Op dit moment is de zorg in Ghana redelijk goed geregeld. Twee jaar geleden is er een nationale zorgverzekering ingevoerd, die ook voor arme mensen te betalen is. Medicijnen worden dus allemaal vergoed. Het gevolg hiervan is dat er veel te veel wordt voorgeschreven. Mensen met alleen malaria gaan soms met vijf soorten pillen naar huis! Deze week hoorden we dat vanaf oktober daarom nog maar een heel klein bedrag per patient wordt uitgekeerd. Gevolg hiervan is dat mensen het grootste deel van de zorg weer zelf moeten betalen, en dat de arme mensen hier op het platteland dus niet meer naar de kliniek kunnen komen als ze ziek zijn, omdat ze het geld niet hebben. Wij maken de eerste week van deze verandering nog mee, dus we zijn erg benieuwd wat we hiervan gaan merken.

Vrijdagavond zijn we met zes blanke meiden op stap geweest in Kumasi, wat een ervaring! We hebben eerst wat gedronken en kebabs gegeten bij een barretje op straat. Daarna zijn we naar een club gegaan. De mannen hier kunnen allemaal zo goed dansen, daar kunnen de Nederlandse mannen nog wat van leren! We hebben heerlijk gedanst, tot een uur of twee. Toen begonnen de mannen allemaal op zoek te gaan naar een meisje om mee naar huis te nemen, en kwamen ze wat te intiem tegen ons aan schuren. We hebben maar snel een taxi naar ons hotel genomen.

Zaterdag hebben we weer nieuwe stofjes gekocht op central market, Ik wil nog een mooie broek laten maken bij de naaister in Foase. Mijn broek en jurkje die ik al had laten maken zijn echt heel leuk geworden!

De komende week hebben we nog een rustig weekje op de compound , maar de week daarna komen er nieuwe vrijwilligers, die wij gaan inwerken in de kliniek. Wel gezellig dus! Hun eerste werkdagen zijn ook meteen onze laatste. We gaan nog even genieten van onze laatste weekjes hier, en dan kan het rondreizen beginnen!

Liefs, Maaike